Resursa fabryczna

   Czym byłoby miasto fabryczne bez reprezentacyjnego budynku, w którym odbywałyby się wszelkie rauty, bale, koncerty i przedstawienia teatralne? Tak bogato urządzonego budynku o funkcji publicznej nie było w promieniu kilkudziesięciu kilometrów. Nic dziwnego, że zjeżdżali tu wszyscy okoliczni ziemianie, by powydawać swoje córki za wysokich urzędników fabrycznych. A przy okazji można było pograć w bilard lub karty ku rozpaczy małżonek. Sala balowa była urządzona z przepychem godnym warszawskich salonów. Na wyższej kondygnacji znajdował się balkon dla orkiestry. Wydzielona była również scena teatralna.

   Resursa nie służyła tylko zabawie, na co dzień udostępniały swoje zbiory biblioteka i czytelnia, które zawierały literaturę fachową związaną z przemysłem lniarskim. Uruchomiono je jednak dużo później, aż 25 lat po wybudowaniu resursy. W tym samym czasie resursę rozbudowano w części północnej. Wówczas powstała również pobliska kręgielnia, która pierwotnie znajdowała się w drewnianym budynku na tyłach resursy. Gra w kręgle była tak popularna, że postanowiono zastąpić ją budynkiem murowanym, obok resursy. Niestety nie zachował się jej oryginalny wystrój, można za to obejrzeć tu wystawę historii Żyrardowa.

   Niestety obie wojny nie obeszły się z resursą łaskawie, wnętrza zostały zniszczone już podczas pierwszej z nich, a późniejsze remonty nie przywróciły resursie pierwotnego blasku.  Budynek nadal jednak był użytkowany w celach reprezentacyjnych i kulturalnych. Dopiero w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku zrekonstruowano salę balową. Budynek został też wpisany do rejestru zabytków. Należał jednak do Zakładów Przemysłu Lniarskiego, który nie miał żadnego interesu w prowadzeniu instytucji kulturalnej. Dopiero w 2001 roku, kiedy to przejęło resursę miasto, zaczęto poważnie myśleć o należytej opiece nad zabytkiem. Nie było na to jednak odpowiednich funduszy. Znalazły się dopiero w 2009r. dzięki Unii Europejskiej. Obecnie znajduje się w końcowej fazie remontu, podczas którego przywrócono jej świetność z początku dwudziestego wieku. Niedawno powstała specjalna strona resursy, na której można przeczytać dużo na temat jej historii, obejrzeć galerię zdjęć starego Żyrardowa, wreszcie obejrzeć filmy dokumentujące jej stan sprzed remontu. Nie mogę się doczekać, kiedy obejrzę jej wnętrza na własne oczy.

Źródła: Wikipedia, Strona Resursy, Strona miasta

Apdejt: Kilka nowych fotek z wnętrzami resursy na fejsbuku.

Strony

Obsługiwane przez usługę Blogger.